بله همینطوره. حتی وقتی با تلسکوپ‌های آماتوری هم شما به آسمان نگاه کنید، باز هم ستارگانی که می‌بینید داخل راه شیری هستند. مگر موقعی که به سمت یک کهکشان نشانه رفته باشید و مطمئن باشید که ستاره‌های اون کهکشان رو می‌تونید تفکیک کنید؛ که این کار بسیار مشکلی است.
البته به غیر از ستاره‌هایی که شاید با چشم در ابرهای ماژلانی بتوان دید (بنده که تجربه‌اش رو ندارم ولی مطمئنا تفکیک ستاره‌های ابرهای ماژلانی، آسان نیست).

درود برشما.
بله حق با شماست.
ولی در پاسخی که بنده داده‌ام، بیان کرده‌ام که ستارگانی که دیده می‌شوند، نه آن‌هایی که به صورت مه‌آلود و غیرنقطه‌ای هستند که به این دسته‌ی دوم می‌گوییم: اجرام غیرستاره‌ای.
شما وقتی کهکشان آندرومدا را دیده‌اید، کاملا احساس کرده‌اید که با ستاره‌ها متفاوت است و به صورت یک توده مه‌آلود دیده می‌شود نه نقطه‌ای همانند ستاره‌ها. حتی سحابی جبار هم برای چشمان تیزبین، حالت نقطه‌ای و ستاره‌ای ندارد.
این مطلب که هر «ستاره‌ای» را (نه هر جرم سماوی) که ما با چشم غیرمسلح و حتی با چشم مسلح می‌بینیم ستاره‌ای است متعلق به کهکشان راه شیری؛ درست است. (البته به غیر از ستاره‌هایی که در کهکشان‌های دیگر می‌توان با تلسکوپ‌های قوی تفکیک کرد)

سلام و درود مریم خانم عزیز.
الان که اواخر مرداد ۱۳۹۹ هست، سیاره زهره در آسمان صبحگاهی قرار داره و به صورت پرنورترین ستاره آسمان دیده میشه. اگه دقت کرده باشید و یادتون باشه در پاییز و زمستان سال قبل، در آسمان شامگاهی بود بعد از غروب آفتاب.

سلام و درود شکیبای عزیز
ابتدا عذرخواهی بابت این همه تأخیر.
در تاریخی که شما بیان کردید، سیاره مریخ در سمت چپ ماه بوده است. و اون ستاره در واقع سیاره مریخ بوده.
سیاره مشتری هم در همان روزها، در سمت راست ماه بوده که از مریخ هم روشن‌تر دیده می‌شد.

تشکر از شما محمد عزیز.
اصل صحبت در این مطلب، ستارگان است. در مورد مریخ هم، تغییرات نور مریخ بسیار زیاد است و فقط مواقعی که در مقابله قرار بگیرد می‌تواند از شعرای یمانی روشن‌تر شود. از این‌رو آن را در این طبقه‌بندی لحاظ نکردم.

درود بر فرشاد عزیز.
ابتدا عذرخواهی بابت تأخیر در پاسخگویی.
از آن جهت که عمر تقریبا یکسانی این دو ستاره دارند، اخترشناسان تقریبا مطمئن هستند که آن‌ها با هم در یک سیستم متولد شده‌اند.
اما چون جرم ستاره شباهنگ ب بیشتر بوده است، تخمین زده‌اند در ابتدا ۵ برابر خورشید بوده است، بنابراین سریع متحول شده و به مراحل پایانی یعنی کوتوله سفید رسیده است. ولی شباهنگ الف همچنان در مرحله رشته اصلی در حال زندگی است.

سلام آقا میثم عزیز
این ستاره، در واقع سیاره زهره هست.
تا اواسط پاییز ۱۴۰۰ هم در آسمان شامگاهی حضور داره

درود به شما نازنین‌خانم عزیز.
از لطف شما سپاسگزارم.
خب با توجه به این‌که مکان ماه در بین ستارگان، شب به شب تغییر میکنه، نمیشه مشخص کرد که کدام ستاره بوده است. اگر شب‌های مختلف با دقت به مکان ماه نگاه کنید، متوجه می‌شوید که ستاره مورد نظر شما و ماه از هم فاصله می‌گیرند. متاسفانه با این اطلاعات نمی‌تونم پاسخ دهم.
البته احتمالا سیاره مشتری رو مشاهده کردید. چون در این شب‌های ۵ و ۶ تیر ۱۴۰۰ ماه از نزدیکی سیاره مشتری در حال عبور بوده است.

سلام و درود آقامصطفی عزیز
اگه منظورتون نقشه‌های آسمان هست، اتفاقا یک مجموعه بسیار خوب با کیفیت عالی در سایت قابل دانلود هست.
به صفحه «<strong><a href="https://setareshenas.com/constellation-finding/">راهنمای یافتن صورت های فلکی</a></strong>» بروید و از آن جا دانلود کنید
متاسفانه ایمیل شما درست نبود و نتوانستم برای شما اطلاع رسانی کنم

سلام و درود نیکا ی عزیز
در این زمان که شهریور ۱۴۰۰ هست، این جسم پرنور سیاره مشتری هست. اگر ابتدای شب به آسمان نگاه کنید در سمت جنوب شرقی قرار دارد.

سلام بر دانیال عزیز.
آفرین و تبریک به شما.
احتمالا بدانید که سیاره عطارد را نمی‌شود براساس تقویم شمسی بگوییم این تاریخ‌ها در هر سال دیده خواهد شد. بلکه باید با توجه وضعیت آن در آسمان شامگاهی یا صبحگاهی و جدایی زاویه‌اش از خورشید آن را بتوانیم ببینیم.
پس نیاز هست که شما با استفاده از تقویم‌های نجومی معتبر یا نرم‌افزارهای نجومی یا سایت‌هایی که اطلاعات رصدی سیارات را اعلام می‌کنند، از وضعیت آن آگاه شوید.
عطارد را هنگامی که در بیشترین کشیدگی‌های شرقی و غربی هست به راحتی می‌توان در صبحگاه یا شامگاه مشاهده کرد.
مثلا جمعه 9 اردیبهشت 1401 زمان بیشترین کشیدگی شرقی آن است. و تقریبا از اواخر فروردین تا حدود بیستم اردیبهشت، می‌توان آن را در آسمان شامگاهی، بعد از غروب خورشید مشاهده کرد.

سلام و درود اسماعیل عزیز.
تاکنون این اسم را نشنیده‌ام. جستجو کردم و اطلاعاتی در موردش نیافتم. شاید نام آن جور دیگری نوشته می‌شود.

سلام آقامحمد عزیز.
با توجه به زمانی که اعلام کردید: ستاره پرنور سفیدرنگ: سیاره مشتری است و آن دیگری که قرمز (نارنجی) است: سیاره مریخ است.
دیگر ستاره‌های پرنور اطراف آن‌ها عبارتند از: شباهنگ، عیوق، دبران، ابط‌الجوزا، رجل جبار و چندتای دیگر. برای شناسایی هر کدام، باید تلاش کنید تا صورت‌های فلکی فصل پاییز و زمستان را پیدا کنید.
برای این‌کار به <strong><a href="https://setareshenas.com/constellation-finding/&quot; target="_blank" title="راهنمای یافتن صورت‌های فلکی" rel="noopener">این لینک</a></strong> بروید. هم فیلم آموزشی هست و هم نقشه‌های آسمان.

سلام و درود بر زهرای عزیز.
این‌دو زیبا، سیاره‌های مشتری و ناهید (زهره) هستند. در ابتدای همین مطلب توضیح داده شده که در اسفند 1401 این دو سیاره‌ی زیبا و پرنور آسمان شامگاهی ما را زینت کرده‌اند.
آن‌که پرنورتر است ناهید است و آن دیگر مشتری. در روزهای آینده مشتری آرام آرام به لبه ی افق نزدیک‌تر می‌شود تا به مقارنه با خورشید رود و از دیدگان‌مان پنهان شود. اما زهره تا تابستان 1402 در آسمان شامگاهی قدرت‌نمایی می‌کند.
این مقاله را حتمن ببینید: <strong><a href="https://setareshenas.com/jupiter-venus-conjuction/&quot; target="_blank" rel="noopener">دو جواهر در یک قاب</a></strong> .

سلام و درود بر آقاسعید عزیز.
اگر جسمی است که موقعیتش ثابت است و تغییر نمی‌کند، پس مربوط به آسمان نیست و منشأ انسانی دارد.
اما اگر مثل ستارگان و ماه و خورشید، طلوع یا غروب دارد، باز هم با توجه به این‌که توضیح نداده‌اید در چه سمت آسمان و در چه زمان‌هایی دیده می‌شود، نمی‌توانم با اطمینان بگویم.
اما اگر این شی نورانی را پس از غروب خورشید و در حوالی محل غروب خورشید می‌بینید و دو سه ساعت پس از غروب خورشید هم غروب می‌کند، همان سیاره زهره است که موقعیتش را در ابتدای مطلب توضیح داده‌ایم.
قمر مصنوعی که منظور همان ماهواره است، هنگامی که دیده شود به آرامی در آسمان حرکت می‌کند و در عرض چند دقیقه پهنه‌ی آسمان را طی کرده و از نظر مخفی می‌شود. و اینطور هم نیست که برای چندین ماه در آسمان به صورت منظم دیده شود.