یک قطار ستاره … !!
یک قطار ستاره ****
عصر جمعه ۲۰ تیرماه ۹۹ بود و من پس از دو روز سخت و کم‌خوابی که از سر گذرانده بودم، غرق در خواب بودم که صدای زنگ ِ خط سایت به صدا در آمد. نهایت تلاشم را کردم تا صدای خواب آلودم به آن سوی خط منتقل نشود؛ هرچند که موفق نبودم.
+ الو، سلام.
سلام، بفرمایید.
+ آقای محمد همایونی؟
بله، بفرمایید.
+ بد وقت مزاحم نشده‌ام؟
نه! خواهش می‌کنم، بفرمایید.
+ آقا! من یه سوال شاید عجیب و مهم در مورد ستاره‌ها داشتم، که تا حالا هم نتونستم جوابی براش پیدا کنم. شماره شما رو از داخل سایت برداشتم و به دنبال پاسخ سوالم هستم.
بله، اگه بدونم که توضیح میدم براتون.
+ چند وقت قبل، از داخل اتاق‌مون، هنگام اذان صبح بود که دیدم‌شون. شمردمشون، ۵۲تا ستاره نورانی رو دیدم که در یه ردیف به خط حرکت می‌کردند!
اصلا خیلی برام تعجب‌آمیز بود! خیلی هم قشنگ بود!
آخه ببینید! اصلا تصور بکنید: یه ستاره از جلو می‌رفت و ۵۱ ستاره دیگه پشت سرش به ترتیب حرکت می‌کردند! از این طرف آسمون از سمت قبله به اون سمت آسمون داشتند حرکت می‌کردند!
خب! بعدش؟!
+ خب واقعا خیلی عجیب و هیجانی بود! اصلا خیلی قشنگ بودند.
ولی بعدا برای هر کسی هم که تعریف کردم و گفتم این ستاره‌ها رو دیده‌ام، باورشون نشد و یه جورایی من رو مسخره هم می‌کردند که مگه چنین چیزی امکان داره!
آقا! این ستاره‌ها چی بودند؟
چقدر جالب، چقدر خوب که شما هم این‌ها رو دیدید!
حتما فکر کردید که چه اتفاقی می‌خواد بیفته که این دسته ستاره‌ها توی آسمون راه افتادن و دارند حرکت می‌کنند؟ نه؟
+ اوهوم! تقریبا همین احساس رو داشتم…
ببینید خانم! این‌ها چیز خاصی نیستند، اصلا ستاره نیستند. این‌ها یه دسته ماهواره هستند. ماهواره‌هایی به نام «استارلینک» که در محموله‌های ۶۰تایی به فضا پرتاب میشن و در مدارشون به دور زمین قرار می‌گیرند.
+ ماهواره؟! واقعا؟ مگه ممکنه؟!
بله درسته ماهواره هستند. ماهواره‌های خیلی زیادند، چند هزارتایی‌شون دارند دور زمین می‌گردند. کوچک و بزرگ هم هستند. دور و نزدیک هم هستند.
حالا این ماهواره‌های استارلینک که شما دیدید، ابعاد و اندازه کوچکی دارند ولی چون در ابتدای آزادسازی‌شون در فضا، هم در نزدیکی زمین قرار دارند و هم در کنار هم هستند، به صورت قطاری از ستاره‌ها در آسمان شب دیده میشن.
یک ردیف از ستاره که تعدادشون تا ۶۰ تا هم دیده شده. این چیزیه که شما دیده‌اید.
+ آخه آقای همایونی! می‌دونید چیه! ما می‌دونیم که وقت و زمان در دیدن و وضعیت ستاره‌ها خیلی مهمه. بعد، این ردیف ستاره رو هم من موقع اذان صبح دیدم.
یعنی ظاهر شدن این ستاره‌ها در اذان صبح چیز مهمی نیست؟
نه! دقت کنید.
تا الان متوجه شدید که اون‌ها اصلا ستاره نبودند، بلکه قطعه اجسامی بودند ساخته دست بشر که در فاصله چند صد کیلومتری از زمین توی فضا رها شده‌اند و به دور زمین می‌گردند. این نوری هم که دارند، چیزی نیست جز نوری که از خورشید دریافت می‌کنن و اون رو منعکس می‌کنند؛ فقط همین.
نکنه انتظار دارید که یه رابطه معنوی با زمان اذان صبح و دیدن این اجرام نورانی وجود داشته باشه؟!
+ نه این‌که بخوام چنین رابطه‌ای رو ایجاد کنم، فقط می‌خوام که مطمئن بشم. نه این‌که در قرآن هم به ستاره‌ها و جایگاه اون‌ها قَسَم‌های عظیمی خورده شده؛ می‌خوام که ذهنم مطمئن بشه آیا رابطه‌ای وجود داره یا خیر.
خب ببینید این‌جا نیاز به بحث و صحبت زیادی هست که ما یه موقع گمراه نشیم و به بی‌راهه نریم.
یکی این‌که باید با اون قسم‌های قرآنی بیشتر آشنا بشیم، و یکی هم این‌که تأثیر جهل و نادانی، و در کنار اون دانش و آگاهی انسان‌ها رو در تاریخ‌های گذشته و زمان‌های بعد و الان، در نحوه برخورد انسان‌ها با پدیده‌های طبیعی رو هم در نظر بگیریم.
حالا من نمی‌خواهم وارد بحث‌های شناختی و معرفتی در مورد قرآن و مباحث مذهبی بشوم، ولی حداقل در مورد این چیزی که شما دیده‌اید، کاملا مطمئن هستیم که نه چیزی ماورائی بوده و نه یک پدیده غیرممکن. بلکه یک اتفاقی که کاملا قابل پیش‌بینی و شناخت بوده است.
خب اون زمانی که دیدید، چون شناخت و اطلاعی از ماهیت اون‌ها نداشتید، علاوه بر زیبایی و جذابیتی که برای شما داشته، ذهن‌تون درگیر یک سری مسائل ماورائی و به نحوی مقدس هم شده. حالا که از اصل ماجرا باخبر شدید، به نظرتون می‌تونید به ذهن‌تون اجازه بدید که بخواد برای اون‌چه که دیده‌اید افسانه‌سرایی کنه یا ارتباط مقدسی برای اون‌ها پیدا کنه؟
+ این طور که شما صحبت می‌کنید و توضیح دادید، خب معلوم میشه که چیز خاصی نیستند.
و نه! این طور فکر نمی‌کنم. خیلی ممنون از شما، شما خیلی خوب و روشن صحبت می‌کنید.
ولی
پس اون که در قرآن اومده که خداوند قسم‌های عظیمی به ستاره‌ها خورده، اون‌ها چی میشه؟ چطور به اون‌ها توجه کنیم؟
ممنون از لطف شما.
ببینید خانم عزیز!
خداوند متعال به پدیده‌های بسیاری در قرآن کریم قسم خورده و اون‌ها رو به عنوان آیات عظیمی مورد اشاره قرار داده. که یکی از اون‌ها هم ستاره‌ها هستند و ماه و خورشید. یه حرفی این‌که: اکنون که نسبت به این قطار ستاره‌هایی که دیدید و از دیدنش هیجان‌زده شده و لذت بردید، نباید تصورات عجیب و غریبی نسبت به اون‌ها براتون ایجاد بشه.
اما در مورد این موضوعاتی هم که در قرآن اومدند، خب افراد مختلف نظریات مختلف و متفاوتی داده‌اند. چیزی که من می‌فهمم و ادراک خودم هست رو براتون بیان می‌کنم، دیگه خودتون فکر کنید و با تفکر و اندیشه خودتون به یک نتیجه‌گیری خوبی برسید:
{ در نگاه قرآن تمام اون‌چه که در عالم خلقت وجود دارند، نشانه‌های پروردگار هستند که این نشانه‌ها شامل قدرت، علم، رحمت، نعمت، عظمت و … خداوند هستند که هر کدام به نحوی دارند، ظهورات خداوند رو برای ما انسان‌ها نشان می‌دهند. و هدفی هم که خداوند متعال از بیان این‌ها در قرآن داشته این بوده که ما انسان‌ها رو متوجه و بیدار کنه که چشم و گوش بسته در این عالم زندگی نکنیم، بلکه حواسمون باشه که در عالمی که سرشار از آیه‌ها و نشانه‌های ربوبیت پروردگار هست قرار داریم. تا بیشتر و دقیق‌تر حضور و وجود خداوند متعال رو در زندگی خودمون احساس کنیم و اون رو نزدیک به خودمان درک کنیم.
بنابراین تفاوتی نمی‌کنه برای خداوند که از مورچه و موریانه نام ببره یا از کوه و زمین و ستاره‌ها و آسمان‌ها اسمی ببره. همه و همه نشانه‌هایی هستند از وجوه مختلف خداوند متعال برای انسان‌هایی که اهل فکر و تأمل و اندیشه کردن هستند. برای اون‌هایی که به دنبال کشف حقیقت هستند.
و در این بین هیچکدام از این آیه‌ها و نشانه‌ها رو ممتاز ندونسته و مقدس هم نکرده. پس ما هم باید مواظب باشیم که در دام مقدس‌سازی و برجسته‌سازی هیچکدام از اون‌ها از دیدگاه خداوند یا مذهب نیفتیم. بلکه با گسترش علم و دانش و افزایش آگاهی و فهم‌مون نسبت به اجسام و پدیده‌ها و اتفاقاتی که در این عالم بیکران می‌افته، بیشتر و راحت‌تر می‌تونیم اون آثار و ظهورات خداوند متعال راودر اون‌ها مشاهده کنیم.}
+ خیلی ممنون از این توضیح شما، چقدر جالب گفتید.
لطف دارید شما.
دقت کنید که در زمان‌های قدیم که علم و اطلاع کافی از اون‌چه در آسمان می‌گذره نداشتند، در مورد اون‌ها افسانه‌سرایی و اسطوری‌سازی‌های فراوانی می‌کرده‌اند. این کار در همه فرهنگ‌ها و تمدن‌ها و قومیت‌های کره زمین هم وجود داشته و منحصر به مکان یا زمان خاصی هم نبوده.
اکنون که ما به لطف پیشرفت علم و دانش و تکنولوژی، بسیار آگاه‌تر شده‌ایم که چه چیزهایی در آسمان وجود دارند و چه اتفاق‌هایی می‌افته، نباید دوباره دچار یک سری مقدس‌سازی‌های واهی و بی‌اساس شویم.
قرآن هم که در لون زمان به برخی از پدیده‌های طبیعت اشاره کرده و به برخی هم قسم خورده، هیچ‌گاه اون‌ها رو مقدس و ماورائی بیان نکرده و نگاه منحصر به فردی به هیچکدام از اون‌ها نداشت. پس ما هم مواظب هستیم که دچار مقدس‌سازی‌هایی که موجب گمراهی میشن نشیم و در عوض سعی و تلاش کنیم که دانش و علم و آگاهی خودمون رو افزایش دهیم تا با نور دانش، ذهن‌مون و فکرمون روشن بشه.
+ اتفاقا الان یه چیز دیگه یادم اومد، این‌که قبل از این اتفاق، شده بود که یک ستاره نورانی رو دیده بودم که در یک زمان خاصی توی آسمون حرکت می‌کرد و خیلی هم نورانی بود. این یکی یعنی چی بوده؟
با توجه به توضیحاتی که می‌دید، باید ایستگاه فضایی بین‌المللی باشه. که یک مجموعه بسیار بزرگ هستش در فاصله حدود ۶۰۰ کلیومتری از سطح زمین و به دور زمین می‌گرده. تعدادی متخصص و پژوهشگر و فضانورد هم داخل اون زندگی و فعالیت می‌کنند. خب چون که این ماهواره خیلی ساختمان بزرگی داره، پس طبیعیه که نور زیادی رو از خورشید منعکس می‌کنه و به صورت یک ستاره خیلی نورانی دیده میشه.
تازه شما به راحتی هم می‌تونید با استفاده از سایت‌ها یا اپلیکیشن‌های مخصوص، زمان عبور کردن اون رو از آسمون خودتون مشخص کنید و منتظرش باشید که ببینیدش.
این‌ها رو براتون توضیح دادم که مطمئن بشید این ستاره متحرک یا آن ردیف ستاره یا ستاره‌های متحرک دیگه‌ای رو که در آسمون ممکنه ببینید؛ نه اشیاء خاصی هستند و نه اتفاقات منحصر به فردی هستند.
خیلی ساده و قابل فهمند: ماهواره‌هایی هستند که توسط خود ما انسان‌ها ساخته شدند و در فضای اطراف زمین قرار گرفته و به دور زمین می‌گردند. نور خورشید رو منعکس می‌کنند و ما می‌تونیم اون‌ها رو ببینیم. به همین سادگی، و هیچ اتفاق و چیز ماورائی و … ائی هم نیستند!
+ خیلی ممنون از این‌که به حرف‌های من گوش دادید و توضیح دادید. الان هم جواب سوالم رو گرفتم که به هر که می‌گفتم مسخره می‌کرد و هم خیالم راحت شد که چه چیزایی رو دیده‌ام
لطف کردید.
خواهش می‌کنم. سلامت باشید شاد باشید.
+ بازم ممنون، خدانگهدارتون باشه.
در پناه خداوند باشید.
این متن که خلاصه‌ای بود از گفتگوی من با یک بانوی ساکن مشهد، نمونه‌ای است از تماس‌های تلفنی که پیرامون موضوع دیدن ماهواره‌ها و به خصوص این گروه‌های استارلینک با من گرفته می‌شود.
نویسنده: محمد همایونی
در تاریخ و در ادبیات باستان که متاثر از تجربیات انسان هاست بسیار مشاهده می شود که انسان ها از دیرباز در آسمان ستاره هایی را می دیده اند که در آسمان شب حرکت می کرده اند در حالی که در آن زمان های دور هیچ ماهواره یا ایستگاه فضایی نبوده که بخواهد در مدار زمین بچرخد و انعکاس نور خورشید باعث روشنایی آن ها در آسمان شود.
درود برشما.
بله در تاریخ مدون علم و فرهنگ بشری ثبت است که ستاره‌های متحرکی در آسمان مشاهده می‌شده است. اما وقتی در متن‌های معتبر علمی مراجعه کنیم متوجه می‌شویم که آن ستارگان متحرک با آن چیزی که در دوران کنونی ما مشاهده می‌شود، بسیار متفاوت است. این یک پاسخ بسیار مختصر بود خدمتتان. پس از تحقیق و کاوش بیشتر، پاسخ مشروح تقدیم می‌شود.
فعلا به این پرسش فکر کنید: حداقل چرا در هیچ یک از آثار نجومی دوره تمدن ایرانی و اسلامی که در محدوده جغرافیایی خودمان هست، اثری از مشاهده ستارگان متحرک آن‌گونه که در این مطلب توصیف شدند؛ نیست؟