شکار این دو سیاره

غروب امروز نگاهی به آسمان کردم، بدون ابر بود. البته اندکی ابر داشت: لایه‌های نازکی در افق. و آسمان تمیز و نور قرمزرنگ افق نوید یافتن سیاره‌ها را می‌داد، اما وجود ابرهای لایه‌ای با غبار پایین افق، بیم پنهان شدن آن‌ها را.

با دوچشمی کوچک به بالای پشت بام رفت. ناهید (زهره) به راحتی پیدا شد. واقعن زیباست. همیشه در این قرمزی و غبار لبه‌ی افق، شکوه خودش را دارد.

عطارد هم کمی بالاتر و به سمت چپ‌اش دیده شد. البته دیدن عطارد با چشم کمی سخت بود. آسمان روشنی زیادی هنوز دارد. اگر صبر کنم آسمان تاریک‌تر شود هم که عطارد می‌رود پایین و در غبارها از دیده پنهان می‌شود.

لایه‌های ابر با زهره بازی می‌کنند و گهگاهی از دیدم پنهان می‌شود. با گوشی موبایل تلاش کردم که آن‌دو را ثبت کنم. ناهید به دامش افتاد ولی عطارد خیر!

تلاش کردم از پشت دوچشمی (تازه آن هم بدون سه‌پایه!) عکس بگیرم. زهره را توانستم بگیرم اما عطارد باز هم فراری بود. در آخر دست به دامن دوربین عکاسی شدم، آن‌هم بدون سه‌پایه! برای همین حساسیت را بالابردم، و افزایش نویز را به جان بخرم. اما چه کنم که فرصتش را نداشتم.

نکته آموزشی: همیشه ابزارتان حاضر به رصد باشد! برای یک رصدگر و علاقه‌مند نجوم، بهانه‌ای پذیرفته نیست.

خلاصه این‌که با دوربین و تکیه بر دیوار و بدون تلسکوپ، عکس این دو سیاره بدین صورت ثبت شد:

محمد همایونی
چهارشنبه 23 آذر 1401