بارش شهابی برساوشی
بارش شهابی برساوشی
بارش شهابی برساوشی از معروف‌ترین بارش‌های شهابی سال است.
در مرداد هر سال اتفاق می‌افتد.
تقریبا در تمام مدت مرداد می‌توان شهاب‌های مربوط به آن را در آسمان دید.
اما اوج این بارش معمولا بین روزهای ۲۰ تا ۲۳ مرداد اتفاق می‌افتد.
اوج بارش یعنی زمانی که بیشترین تعداد شهاب را می‌توانیم مشاهده کنیم.
که این زمان موقعی است که کره زمین از بخش مرکزی توده غبار به‌جا مانده از دنباله‌دار مربوطه عبور میکند.
امسال (۱۴۰۰) این زمان حدود ساعت ۱۹:۳۰ به وقت جهانی روز پنجشنبه ۲۱ مرداد است، یعنی ۱۲ نیمه شب پنجشنبه به وقت ایران.
بنابراین بهترین زمان برای دیدن شهاب‌های آن از اواخر شامگاه پنجشنبه ۲۱ مرداد تا سحرگاه جمعه ۲۲ مرداد است.
بعضی مواقع این زمان اوج، هنگام روز است.
مثلا در همین بارش شهابی، ساکنین آن سوی کره زمین در روز به سر می‌برند.
اما این مطلب، موضوع مهمی نیست، زیرا حتی یک شب قبل و یک شب بعد از اوج بارش هم می‌توان، شهاب‌های قابل توجهی را در آسمان دید.
اما نکته مهمتر این است که شهاب‌ها خودشان را در آسمان‌های شهری که به نورهای مصنوعی آلوده هستند؛ به ما نشان نمی‌دهند.
چون‌که بیشتر آن‌ها کم‌نور هستند.
پس اگر بخواهیم شهاب‌های بیشتری ببینیم، باید برویم بیرون از شهر.
جایی که آلودگی نوری در کمترین مقدار ممکن باشد.
و مطلب مهم دیگر:
هر کجای کره زمین که هستید و در هر شبی که رصد می‌کنید؛ از اواخر شب تا صبح، تعداد شهاب‌های بیشتری را خواهید دید.
بنابراین از حدود ساعت ۱۱ شب تا صبح را حتما به آسمان نگاه کنید.
راستی دقت کنید که دیدن شهاب‌ها نیاز به تلسکوپ و دوربین دوچشمی ندارد.
فقط چشم می‌خواهد و آسمانی تاریک.
و یک زیرانداز مناسب و راحت به همراهی نوشیدنی و خوراکی‌های مناسب که بتوانند ما را تا صبح بیدار و سرحال نگه دارند.
روی زیرانداز دراز بکشید، راحت و آسوده باشید و به همه جای آسمان نگاه کنید.
تقریبا هر یک دقیقه حداقل یک شهاب می‌توان دید!
البته اگر دوربین عکاسی مناسب داشته باشیم و روش‌های عکاسی از آن‌ها را هم بلد باشیم که چه عالی! عکس‌های زیبایی را ثبت می‌کنیم.
و در آخر اگر بخواهیم قدمی فراتر از مشاهده لذتبخش و هیجانی شهاب‌ها برداریم، می‌توانیم اصول رصد، ثبت و گزارش بارش‌های شهابی را هم یادبگیریم و در پایان یک شب رصدی؛ نتیجه‌ای عملی و ثبت شده از مشاهداتمان به دست آورده باشیم.
برای یادگیری و انجام این کار به وب‌سایت اتحادیه بین‌المللی شهاب (IMO) مراجعه کنید.
صحبت را خلاصه کنم:
برای رصد و مشاهده شهاب‌های برساوشی، برنامه‌ای تدارک ببینید که:
در جایی امن و مناسب با رعایت مسائل بهداشتی (آخر الان کرونا بیداد میکند) در مکان مناسبی بیرون از شهر اتراق کنید.
و از انتهای شب تا صبح به مشاهده آسمان و شهاب‌ها بپردازید.
اگر امکانات و مهارتش را دارید، عکاسی کنید.
اگر دوست داشته باشید، مشاهدات خود را ثبت و مستند کنید.
و اگر کاری به هیچکدام ندارید، زیر گنبد پرستاره آسمان دراز بکشید و تا طلوع فجر صبحگاهی از دیدن شهاب‌ها نهایت لذت را ببرید.
البته!
البته … اگر تلسکوپ یا دوربین دوچشمی دارید، که حتما همراه خود داشته باشید تا در این فرصت و مکان مناسب، به رصد و مشاهده سیارات، ستاره‌ها و اجرام غیرستاره‌ای هم بپردازید.
خوش بگذرد آسمان‌گردی‌تان!
بهترین رصد و مشاهده را از شهاب‌های این بارش داشته باشید.
محمد همایونی
۲۰ مرداد ۱۴۰۰
مطلب علمی برای یادگیری بیشتر:
بارش‌های شهابی هنگامی اتفاق می‌افتند که کره زمین در مسیر حرکتی که در فضا دارد، از میان توده غبارهای به جای مانده از یک دنباله‌دار، عبور میکند. چون در این توده‌ها تعداد ذرات گرد و غبار و خرده سنگ‌های به‌جا مانده از دنباله‌دار، خیلی زیاد است؛ باعث می‌شود که شهاب‌های زیادی را ببینیم.
وقتی ردّ این شهاب‌ها را بررسی می‌کنیم، متوجه می‌شویم که انگار همه آن‌ها از یک نقطه از آسمان حرکتشان را شروع می‌کنند. به این نقطه کانون بارش گفته می‌شود. نام هر بارش شهابی، براساس نام صورت فلکی‌ای است که کانون بارش در آن قرار گرفته است.
کانون بارش برساوشی در صورت فلکی برساوش (بُرنده سر دیو) قرار دارد و منشأ شهاب‌های آن دنباله‌دار سویفت ـ تاتل است.
3 نظر
سلام، خسته نباشین
من یه سوال داشتم که گفتم بهتره اینجا بپرسم
سوالم اینه که شهاب سنگ ها یا ستاره های دنباله دار فقط توی زمانهای مشخصی مثل همین بارش برساوشی توی آسمون پیدا میشن یا ممکنه شب های دیگه هم ببینیم؟
راستش من امشب (۱۵ شهریور، ساعت ۲۰:۳۰) چیزی شبیه به ستاره دنباله دار دیدم که از سماک رامح تا انتهای دب اکبر کشیده میشد و بعد تاریک شد، میخواستم بدونم چنین چیزی ممکنه؟
خیلی ممنون از پاسخگوییتون
سلام و درود بر شما.
ابتدا دقت بفرمایید که شهاب با ستاره دنباله‌دار متفاوت هستند.
شهاب‌ها به صورت تصادفی در همه اوقات در حال برخورد به جوّ زمین هستند. و اگر در مکانی مناسب به دور از آلودگی نوری باشید، در طول یک شب تا صبح، چندتایی شهاب خواهید دید.
اما هنگامی که بارش‌های شهابی نظیر بارش برساوشی اتفاق می‌افتد، شهاب‌های بیشتری را در آسمان مشاهده خواهیم کرد که این شهاب‌ها انگار از امتداد یک نقطه آسمان حرکتشان را شروع می‌کنند.
دنباله‌دارها وقتی خیلی به خورشید نزدیک شوند که دنباله بسیار بزرگی از خود ایجاد کنند، در آسمان شب به صورت یک توده‌ی مه‌آلود دیده می‌شوند. و حرکتشان هم آنگونه که گفتید نیست. بلکه از دید ما بر روی زمین حرکتی بسیار کند دارند که حتا در طول یک شب هم قابل تشخیص نیست.
اما شهاب‌ها همچون یک تیر نورانی هستند که با سرعت زیاد، مسیری را در آسمان می‌پیمایند تا خاموش شوند.
آنچه که شما دیده‌اید: اگر با سرعت زیاد حرکت کرده است پس حتما یک شهاب بوده است. اما اگر به آرامی آن مسیر را طی کرده باشد، یک ماهواره بوده است.
موفق و شاد باشید
واقعا ممنونم، خیلی کامل بود